Klępicz Kościół parafialny pw św. Stanisława BM »

Wieś Klępicz z jej 54 łanami pola po raz pierwszy została wspomniana w roku 1337 w księgach krajowych z Neumark. Znalezisko brązu w grobach powojennych w roku 1935 potwierdza istnienie osady na XIII-XIV w przed Chrystusem. Przez całe stulecia prawo posiadania ziemi miały rody Brederlows i Sachs, a ich dochody pochodziły z pracy gospodarzy i chłopów. Przy klasyfikacji Neumark w roku 1718 wieś znajduje się w rękach Królewskiego Urzędu i rodu von Sack. We wsi znajduje się jeszcze 7 gospodarzy(Nest, Schultz, Gabriel, Wartenberg, 2 Kruger i Wieprecht) każdy posiadał po 4-4,5 łan pola. Rodziny Wiele i Rehtroff mieli połowę łanu pola i chłop Imme 1 łan pola. Ród Kruger sprzedaje 50 T piwa Konigsberger (1T=114,5 l). We wsi jest także nauczyciel bez ziemi. W tym samym stuleciu większe obszary wpadają w ręce starosty Grape. Na początku wieku XIX 3/4 wsi należy do starosty Knobelsdorff i 1/4 do Urzędu Cedyni. Proporcje posiadania ziemi we wsi bardzo często się zmieniają .W międzyczasie powstaje posiadłość rycerska, która ma ok. 435 h ,jej właściciel często się zmienia .W 17.05.1939 powierzchnia Klępicza odpowiada 735,3 h i posiada 252 mieszkańców.
Kościół jest gotycka budowlą z kamienia polnego z późnego Średniowiecza bez wydzielonego prezbiterium. Wieża z kamienia polnego jest węższa od kościoła. Jest to jedna z niewielu wieży kamiennych zachowana w swej pierwotnej wysokości . Zastosowanie obramowań z cegły portalu głównego i ostrych łuków okien dzwonnicy wskazują na XV w. Na murach kościoła nie zachowały się ślady pierwotnych okien , dzisiejsze okna przesklepione są szerokimi i łagodnymi łukami. Wyposażenia kościoła jest skromne zachował się XVI w dzwon i ołtarz wykonany z prospektu organowego XX w. Wnętrze kościoła bez wieży jest 13,5 m długie i 6,6 szerokie. Mury pomieszczenia głównego maja grubość 1,05 m .Kościół pw. św. Stanisława B i M został poświęcony 25.09.1946 r.
Ksiądz arcybiskup Jerzy Stroba 20.06.1974 erygował parafię w Klępiczu.