Godziny mszy świętych.
Nd. | 8:30, 11:30 |
Śr. | 17:30 |
Cz. | 6:00 |
Pt. | 17:30 |
Kościół zbudowany został w 2 połowie XIII w., pierwsza wzmianka pochodzi z 1337 r. z księgi ziemskiej margrabiego brandenburskiego Ludwika Starszego[2]. W XIV stuleciu nadbudowano wieżę oraz wzniesiono kruchtę południową. W 1529 r. właściciel majątku Peter von der Marwitz sprowadził pastora, a od 1538 r. luteranizm stał się obowiązującą religią w Nowej Marchii - kościół stał się ewangelicki. W 1716 r. (lub 1726 r.[3]) wieża otrzymała nowe barokowe zwieńczenie. Do kościoła od strony prezbiterium przylegała kaplica grobowa Marwitzów.
W 1858 r. właściciel majątku Karl Wilhelm von Sydow podarował kościołowi organy. W 1886 r. zmieniono, pod nadzorem architekta Prufera z Berlina, wystrój średniowiecznego wnętrza nadając mu kształt neogotycki; przestrzeń nawy doświetlono większymi otworami okiennymi. Koszty prac renowacyjnych pokryte z kasy kościelnej wyniosły 5100 marek. Karl Wilhelm von Sydow ofiarował ołtarz, chrzcielnicę i ambonę - wykonane z piaskowca śląskiego, dwie empory i gotyckie okna ze szkłem katedralnym. W 1905 r. parcelę kościelną otoczono kamienno-ceglanym murem.
W 1945 r. kościół został zbombardowany przez Armię Czerwoną, odbudowany z zachowaniem wczesnogotyckiej formy (nie odbudowano barokowego zwieńczenia wieży) w latach 1983–1984 przez mieszkańców pod nadzorem salezjanina ks. Wiesława Dąbrowskiego. Konsekrowany został 08.12.1984 r.
Przed II wojną światową na wieży kościoła znajdowały się 4 dzwony: średniowieczny o średnicy 0.58 m, z 1581 r. ludwisarza Joachima Karstede o średnicy 0.28 m, z 1843 r. o średnicy 0.91 m i z 1904 r. o średnicy 1.15 m wykonany przez Franza Schillinga z wytwórni Apolda[4]. Zaginęły one, a obecnie na dzwonnicy przy kościele znajduje się dzwon z datą 10.07.1991 r. na belce.
źródło: www.wikipedia.com