Ks. prof. dr hab. Henryk Wejman biskupem pomocniczym Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej
Ojciec Święty Franciszek, dnia 22 listopada 2014 r., mianował ks. prof. Henryka Wejmana, dziekana Wydziału Teologii Uniwersytetu Szczecińskiego, biskupem pomocniczym Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej, przydzielając mu stolicę tytularną Siniti.
/fot.: Mateusz Tschech /
/fot.: Mateusz Tschech /
/fot.: Mateusz Tschech /
/fot.: Mateusz Tschech /
/fot.: Mateusz Tschech /
Uroczystość święceń biskupich odbędzie się w Bazylice Archikatedralnej pw. św. Jakuba Apostoła w Szczecinie, dnia 20 grudnia 2014 r. o godz. 11:00.
Zobacz galerię zdjęć z ogłoszenia nominacji
Biskup pomocniczy nominat Henryk Wejman
Nota biograficzna
ur. 17 grudnia 1959 r. w Choszcznie, ochrzczony w parafii rodzinnej pw. św. Trójcy w Suliszewo
1978 - egzamin dojrzałości – LO w Choszcznie
1978 -1984 – studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchowny w Paradyżu i w Szczecinie
15.IV.1984 - święcenia kapłańskie.
1984-1985 - wikariusz parafii pw. Chrystusa Króla w Świnoujściu
1986-1990 - studia na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza "Angelicum" w Rzymie
- licencjat z teologii (Rzym 13.02.1988), rozprawa: L’obbedienza del sacerdote riguardo al vescovo alla luce del decreto conciliare Presbyterorum Ordinis, Roma 1988 (Posłuszeństwo kapłana wobec biskupa w świetle soborowego dekretu o posłudze i życiu kapłanów, Rzym 1988).
- doktorat z teologii (Rzym 15.01.1990), rozprawa: Formazione all’obbedienza sacerdotale alla luce della dottrina del Concilio Vaticano II, Roma 1990, (Formacja do posłuszeństwa kapłańskiego w świetle doktryny Soboru Watykańskiego II, Rzym 1990).
1988-1990 - wikariusz parafii św. Józefa w Szczecinie
1990-1990 - wikariusz parafii Matki Bożej Nieust. Pom. i z-ca Dyr. Diec. Domu Rekolekcujnego w Szczecinie
19.11.1991 - nostryfikacja rozprawy doktorskiej - Katolicki Uniwersytet Lubelski, Wydział Teologii.
1990-1991 - dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Biskupiej w Szczecinie.
1991-1993 - proboszcz parafii pw. św. Brata Alberta w Szczecinie.
1993-1998 - ojciec duchowny kleryków w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie.
19.06.1997 - habilitacja w zakresie teologii duchowości - Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, rozprawa: Miłosierdzie jako istotny element duchowości chrześcijańskiej. Studium z teologii życia wewnętrznego, Szczecin 1997. Zatwierdzona: 24.02.1998.
1998-1999 - stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Szczecińskiego.
1999-2002 – prodziekan ds. sekcji zamiejscowych na Wydziale Teologicznym UAM w Poznaniu.
21.10.2003 - tytuł naukowy profesora nauk teologicznych.
1.1.2004 - profesor Wydziału Teologicznego US w Szczecinie.
1.07.2004 - stanowisko profesora zwyczajnego Uniwersytetu Szczecińskiego.
Pełnione funkcje:
od 2008 – kanonik gremialny Szczecińskiej Kapituły Katedralnej
od 2013 – prałat Jego Świątobliwości
od 2009 – członek Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej.
od 2004 – kierownik Katedry Teologii Moralnej i Duchowości na Wydziale Teologicznym US.
od 2012 – dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego.
Przynależy do:
- Polskiego Stowarzyszenia Teologów Duchowości,
- Polskiego Towarzystwa Teologicznego,
- Komisji Bioetycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego,
- ekspert Państwowej Komisji Akredytacyjnej i Uczelnianej Komisji Akredytacyjnej.
Dorobek naukowy w liczbach:
19 monografii i 211 artykułów naukowych i popularnonaukowych.
Obszary zainteresowań badawczych:
- Alternatywne ruchy religijne a duchowość chrześcijańska.
- Doświadczenie religijne i mistyczne człowieka.
- Zastosowanie metod właściwych fenomenologii do teologii duchowości.
- Duchowość miłosierdzia.
- Komplementarność duchowości stanów życia w Kościele.
Wybrane publikacje książkowe:
1. Formazione all’obbedienza sacerdotale alla luce della dottrina del Concilio Vaticano II (pars dissertationis ad Lauream), Tipografia Liberit, Roma 1990, str. 96.
2. Być posłusznym kapłanem, Ottonianum, Szczecin 1996, str. 76.
3. Przeobrażające zjednoczenie duszy z Bogiem, Ottonianum, Szczecin 1996, str. 80.
4. Rodzina a palingeneza świata, Ottonianum, Szczecin 1996, str. 74.
5. Miłosierdzie jako istotny element duchowości chrześcijańskiej. Studium z teologii życia wewnętrznego, Ottonianum, Szczecin 1997, str. 316.
6. Zbawcza wartość duchowości miłosierdzia, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 1999, str. 164.
7. Osiem błogosławieństw ewangelicznych. Nowe perspektywy duchowości, Uniwersytet im. A. Mickiewicza. Wydział Teologiczny. Redakcja Wydawnictw, Seria: Studia i Materiały, t. 31, Poznań 2000, str. 191.
8. Komplementarność duchowości stanów życia w Kościele, Uniwersytet im. A. Mickiewicza. Wydział Teologiczny. Redakcja Wydawnictw, Seria: Studia i Materiały, t. 59, Poznań 2002, str. 224.
9. Współpraca człowieka z miłosiernym Bogiem, Kraków 2001 (w j. angielskim: Man’s cooperation with the Merciful God, Misericordia, Kraków 2003, str. 272; w j. niemieckim: Das Zusammenwirken des Menschen mit dem barmherzigen Gott, Misericordia, Kraków 2003, str. 257).
10. W biblijnej szkole miłosierdzia, Kraków 2004.
