S. Jadwiga była żołnierzem, s. Dominika i br. Piotr wiele lat pracowali na uczelni. Nic też nie wskazywało na to, że osobą konsekrowaną zostanie pani Dorota Skibińska. Historii powołań do życia konsekrowanego i dróg, którymi prowadzi Bóg, jest wiele. Niektóre z nich można było usłyszeć podczas spotkania przed Dniem Życia Konsekrowanego w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie.

28-letnia siostra Jadwiga Szczechowicz jest nowicjuszką w zgromadzeniu Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim. Zanim tam trafiła, służyła w amerykańskim wojsku. - Nie chciałam żyć, tak jak żyłam - mówi, opowiadając swoją historię powołania. O zgromadzeniu zakonnym zaczęła myśleć w Botsłanie, gdzie klimat miejsca sprzyjał wyciszeniu i refleksji.

Byłem na tyle twardym materiałem, że potrzeba było 38 lat, by ten materiał uformować - mówi o swoim późnym powołaniu br. Piotr Zerzucha, karmelita bosy.

S. Dominika Sokołowska OP od przeszło 40 lat jest mniszką w klasztorze dominikanek w Świętej Annie. W czasie studiów, jak mówi, była ateistką. Do czasu, kiedy na wykładzie z fizyki atomowej zaczęła modlić się, wychwalając Boga za piękno Jego stworzenia. Szukając Boga, z życia wypełnionego różnymi formami aktywności, trafiła do zakonu klauzurowego.

Karmelem w świecie nazywa instytuty życia konsekrowanego Dorota Skibińska. – W dzisiejszym świecie jest tyle pokus, że bez całkowitego oddania się Bogu, łatwo się zagubić – mówi. Dlatego podkreśla, jak ważna w jej powołaniu do życia konsekrowanego w świecie jest codzienna modlitwa.

Na całym świecie jest obecnie około 950 tysięcy osób konsekrowanych. W Polsce - około 35 tysięcy. Prawie 19 tysięcy to siostry z tzw. czynnych zgromadzeń żeńskich. Około 12 300 osób konsekrowanych to zakonnicy. W naszym kraju, w 83 klasztorach kontemplacyjnych, jest też 1320 mniszek. Oprócz tego mamy ponad 1200 osób zgromadzonych w instytutach świeckich. Ponad 430 osób należy zaś do indywidualnych form życia konsekrowanego – są to dziewice konsekrowane, wdowy i pustelnicy.

/episkopat.pl/