Abp. Andrzej Dzięga
bp Henryk Wejman
Caritas
Centrum Formacji Biblijnej
duszpasterstwo rodzin
Ewangelizacja
Hymn Trzech Młodzieńców
Jan Paweł II
katechumenat
Kościół lokalny
Liturgia
Marsz dla Życia
Maryja
Miłosierdzie
młodzież
Muzyka Kościelna
Narodowy Dzień Czytania Pisma Świętego
Noc Konfesjonałów
Ojciec święty
Psalmy
rekolekcje
rekolekcje dla małżeństw
Rokitno
sanktuarium
Seminarium Duchowne
studenci
studium Pisma św.
Szczecin
szkoła biblijna
Światowe Dni Młodych
Tydzień Biblijny
Tydzień Słowa Bożego
życie konsekrowane
Kościół lokalny
XX lat Metropolii Szczecińsko-Kamieńskiej
W niedzielę, 25 marca 2012 r., mija dokładnie XX lat od utworzenia Metropolii Szczecińsko-Kamieńskiej. Z tej okazji zapraszamy wszystkich wiernych do udziału w Uroczystej Mszy Świętej w Bazylice Archikatedralnej, o godz. 18.00. Liturgii przewodniczyć będzie i słowo Boże wygłosi Ks. Arcybiskup Metropolita Andrzej Dzięga.
W Uroczystość Zwiastowania Pańskiego 1992 r., bł. papież Jan Paweł II, bullą Totus Tuus Poloniae Populus dokonał największej w historii reorganizacji struktur Kościoła Katolickiego w Polsce. W wyniku tej decyzji powstała nowa Metropolia Szczecińsko-Kanieńska, w skład której weszły diecezjie: szczecińsko-kamieńska, koszalińsko-kołobrzeska i zielonogórsko-gorzowska. Pierwszym arcybikupem metropolitą został ówczesny biskup chełmiński Marian Przykucki. Uroczysty ingres Pierwszego Metropolity odbył się 12 kwietnia 1992 r. w Bazylice Katedralnej w Szczecinie.
(Zobacz także opis bulli Totus Tuus Poloniae Populus)
25 marca mija 20 lat od ustanowienia nowej struktury organizacyjnej Kościoła w Polsce. O potrzebie reorganizacji diecezji i prowincji (metropolii) kościelnych niejeden raz mówił do biskupów polskich bł. Jan Paweł II. Najdobitniej podkreślił to podczas wizyty biskupów ad limina w 1988 r. Również ówczesny nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk był przekonany o konieczności podjęcia takich decyzji. Sprzyjała temu kształtująca się nowa sytuacja społeczno-polityczna Polski i krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Podczas 243 Konferencji Plenarnej Episkopatu Polski, która obradowała 10 października 1990 r. w Warszawie, powołano specjalną Komisję do spraw nowego podziału administracyjnego Kościoła w Polsce. Na czele Komisji stanął kard. Franciszek Macharski, a w jej skład wchodzili bp Damian Zimoń z Katowic i bp Juliusz Paetz z Poznania. Komisja rozesłał ankietę do wszystkich biskupów diecezjalnych w Polsce. Do końca roku nadeszły wyczerpujące odpowiedzi z diecezji. Umożliwiło to spotkanie Komisji z nuncjuszem apostolskim w marcu 1991 r. i przedstawienie wstępnych propozycji. W następnym miesiącu ze zgłoszonymi projektami zapoznała się Rada Główna Episkopatu Polski.
W tym samym czasie przywrócono hierarchię kościelną w byłych republikach Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich (Litwa, Białoruś, Ukraina). Podczas czwartej pielgrzymki do Polski w czerwcu 1991 r. bł. Jan Paweł II erygował dwie diecezje, w Białymstoku i Drohiczynie. Zwłaszcza po tych zmianach w dalszym ciągu na-leżało pracować nad nową struktura organizacyjną. Dlatego w październiku 1991 r. w liście wystosowanym do prymasa Polski kard. Józefa Glempa bł. Jan Paweł II napisał: „Chodzi o to, ażeby struktura organizacyjna Kościoła w Polsce uzyskała stosowna pro-porcję między wschodem a zachodem”. Po otrzymaniu listu zebrała się w siedzibie nuncjatury Komisja, która postanowiła zaprosić wszystkich biskupów diecezjalnych na spotkanie. Odbyło się ono już 30 października w nuncjaturze apostolskiej. Uczestnicy zostali zapoznani z mapą ukazującą planowany podział diecezji i prowincji. Każdy bi-skup otrzymał od nuncjusza Pro memoria, które zawierało informację o niezbędnej dokumentacji wymaganej przez Stolicę Apostolską w celu utworzenia nowych diecezji i określenia ich przynależności do metropolii. Całą dokumentację udało się zgromadzić już w połowie grudnia. Zawierała mapy i pisma, w których wyrażano opinie i szczegółowe informacje o nowych diecezjach i metropoliach. Po świętach Bożego Narodzenia wszystkie materiały abp Kowalczyk przekazał do Stolicy Apostolskiej. Prace nad nade-słanymi projektami podjął Sekretariat Stanu i inne dykasterie. W drugiej połowie styczna 1992 r. nuncjusz złożył wizytę w Watykanie i zaproponował, aby bulla, która dokona rozgraniczenia diecezji rozpoczynała się od słów stanowiących przesłanie papieża Totus tuus. Na dzień ogłoszenia bulli została wybrana Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, która obchodzona jest zawsze 25 marca. Historyczne zmiany były zapowiadane wiernym. Biskupi, którzy zebrali się na 253 Zebraniu Plenarnym (11–12 marca 1992 r.) wy-dali specjalny list pasterski, w którym zakomunikowali nową organizację administracji kościelnej: „Nowy podział ma usprawnić skuteczne pełnienie misji Kościoła, ma służyć budzeniu wiary, nadziei i miłości w sercach ludzkich: pasterze Kościoła pragną w swojej posłudze być bliżej Kościoła polskiego, Ojciec Święty podjął decyzję nowego podziału diecezji. Wczuwamy się w jego intencje przedstawione podczas czterech pielgrzymek do Polski, a także w encyklikach i dokumentach papieskich. Jesteśmy przekonani, że nowy administracyjny kształt diecezji w Polsce będzie skutecznym narzędziem nowej ewangelizacji i duchowego odrodzenia religijno-moralnego na progu trzeciego tysiąclecia”.
Decyzja o reorganizacji struktur kościelnych była bardzo ważna dla całego kraju. Dlatego musiały zostać poinformowane o niej władze państwowe. Na kilka dni przed ogłoszeniem bulli o zmianach i decyzjach personalnych zostali zapoznani, prezydent RP Lech Wałęsa, premier Jan Olszewski i minister spraw zagranicznych Krzysztof Skubiszewski.
24 marca zebrali się w Gnieźnie u grobu św. Wojciecha wszyscy biskupi polscy. Otwierając spotkanie abp Kowalczyk powiedział: „Dzisiejsza sesja Konferencji Episkopatu ma wymiar i znaczenie historyczne ze względu na decyzje Ojca Świętego Jana Pawła II, które podjął bullą Totuus tuus Poloniae populus z data jutrzejszą 25 bieżącego miesiąca [...] Jako nuncjusz apostolski w Polsce otrzymałem specjalny mandat od Ojca Świętego, aby decyzje te ogłosić i wydać dekret wykonawczy”. Następnego dnia 25 marca 1992 r. w uroczystość Zwiastowania Pańskiego bulla Totuus tuus Poloniae populus została oficjalnie ogłoszona w Watykanie i katedrach wszystkich diecezji w Polsce. Na mocy bulli utworzono 13 nowych diecezji, nadano nowa strukturę 5 prowincjom kościelnym, ustanowiono 8 nowych metropolii, a diecezję łódzką podniesiono do rangi arcybiskupstwa podległego bezpośrednio Stolicy Apostolskiej.
W kontekście wagi omówionego zagadnienia rodzi się pytanie: Jakie znaczenie miała bulla dla naszej diecezji? Diecezja szczecińsko-kamieńska powstała w czerwcu 1972 r. Z terytorium dawnego ordynariatu gorzowskiego wydzielono m.in. diecezję szczecińsko-kamieńską, której pierwszym biskupem został Jerzy Stroba. Po jego odejściu do Poznania w 1978 r., drugim biskupem szczecińsko-kamieńskim został Kazimierz Majdański. 25 marca 1992 r. bł. Jan Paweł II przyjął rezygnację bp. K. Majdańskiego z obowiązków ordynariusza szczecińsko-kamieńskiego, wynosząc go jednocześnie do godności arcybiskupiej („ad personam”). Pierwszym metropolitą szczecińsko-kamieńskim mianowano dotychczasowego biskupa chełmińskiego Mariana Przykuckiego. Do metropolii szczecińsko-kamieńskiej, oprócz archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej należą jeszcze dwie diecezje, koszalińsko-kołobrzeska i zielonogórsko-gorzowska.
Oprac. ks. Robert Włodkowski
Zdjęcia: Archiwum Archidiecezjalne
