Materiały zostały rozesłane pocztą kurialną na adresy skrzynek elektronicznych. Poniżej publikujemy fragment przesłany testów

Wprowadzenie 

Znaczenie psalmu responsoryjnego dla właściwego przeżycia liturgii słowa jest powszechnie doceniane. Wyrazem tego są starania o jego właściwe wykonanie przez odpowiednio przygotowaną do tego osobę. Jednak ten sposób uznania jego znaczenia nie przekład się na większą obecność treści zawartych w psalmach responsoryjnych w należącej do liturgii słowa homilii. Dlatego też od trzech lat zespół przygotowujący materiały homiletyczne na Tydzień Słowa Bożego w pomocach do homilii na ten okres stara się przybliżyć treści zawarte we fragmentach biblijnych zaadoptowanych na potrzeby psalmu responsoryjnego. W bierzącej edycji materiałów wracamy zatem raz jeszcze do Hymnu trzech młodzieńców, który w ostatnim tygodniu kończącego się roku liturgicznego będzie towarzyszył naszym zgromadzeniom liturgicznym jako psalm responsoryjny.

Dla przewodniczącego liturgii tekst ten sprawia wrażenie znanego. Wynika ono przede wszystkim z tego faktu, że stanowi on istotną część Liturgii Godzin niedzieli pierwszego tygodnia i uroczystości. Jego systematyczna obecność w modlitwie brewiarzowej „usypia” wrażliwość na treści, które niesie ze sobą ten obszerny tekst. Towarzyszy temu fałszywe przekonanie, że jest to tekst znany wiernym uczestniczącym w liturgii a treści w nim zawarte są dla nich oczywiste.

W przybliżeniu tego tekstu warto zatem w pierwszym rzędzie podkreślić fakt, że funkcję psalmów responsoryjnych pełnią zazwyczaj teksty zaczerpnięte z Księgi Psalmów. Ta prosta informacja dla wielu uczestników liturgii będzie brzmiała świeżo i może „wyostrzyć” uwagę podczas modlitwy psalmem responsoryjny.

Nie małe znaczenie w przybliżeniu tego tekstu odegra też fakt, że w ostatnim tygodniu roku liturgicznego w pierwszym cyklu czytań zgromadzona wspólnota słycha lectio continua zaczerpniętego z Księgi Daniela. Jej przesłanie teologiczne koncentruje się na sytuacji ludzi wierzących w Boga żyjących pod presją sił politycznych wielkich imperiów starożytności: Babiloni, Persji i Grecji. W pierwszej części księgi (Dn 1-6) siły te są reprezentowane przez postaci królów babilońskich i perskich, którzy choć nie dzielą wiary wyznawców JHWH, jednczośnie nie są wrogo do nich nastawieni. Sytuacja ta radykalnie zmienia się w drugiej części księgi (Dn 7-12), w której anonimowe siły polityczne i religijne aktywnie występują przeciw Bogu i jego ludowi.

Hymn trzech młodzieńców wpisuje się w przesłanie pierwszej części księgi, która w kontekście postępującego procesu integracji młodych Judejczyków sprowadzonych na obcy dwór wzywa do zachowania tożsamości i odrzucenia wszelkiej formy idolatrii. Hymn choć zawiera odwołanie do całego stowrzenia i wzywa do błogosławieństwa Stwórcy jasno czyni rozróżnienie pomiędzy stworzeniem a jego Stwórcą odrzucając w ten sposób wszelkei pogańskie pretensje do ubóstwienia świata. Modlący się w rozpalonym piecu młodzieńcy zostają ocaleni, a ich mądrość odróżniająca świat od Boga zostaje doceniona i nagrodzona, choć ciągle niezrozumiała.

Uczestniczący w liturgii wierni są ciągle narażeni na podobne doświadczenia, w których świat próbuje narzucać swoją logikę, podszeptując przy tym, że jest boski i jego sposób życia jest właściwy. Hymn trzech młodzieńców, który przecież docenia stworzenie równocześnie go nie ubóstwia. Ma przez to zdolność wprowadzać modlących się we właściwą, Bożą, perspektywę stawania wobec wszechnarzucającej się dominacji świata.

ks. Cezary Korzec, Moderator Dzieła Biblijnego