1
Pod honorowym patronatem Księdza Arcybiskupa Metropolity Andrzeja Dzięgi, odbędzie się coroczny koncert poświęcony "Tym, którzy nie powrócili z morza". Wzorem lat ubiegłych koncert odbędzie się w nocnej scenerii Cmentarza Centralnego w Szczecinie.
10 czerwca 2011 roku, wieczorną porą (godz. 22.00), przestrzeń Cmentarza Centralnego w Szczecinie wypełnią głęboko poruszające dźwięki Pieśni o ziemi Gustava Mahlera – symfonii wokalnej na dwa głosy solowe. Przeżywające od kilkunastu lat wielki renesans popularności kompozycje austriackiego kompozytora należą do najwybitniejszych dzieł symfoniki oraz liryki wokalnej okresu późnego romantyzmu, silnie wiążąc się z niespokojnym duchem wiedeńskiej secesji. Symfonia, która będzie zaprezentowana podczas koncertu dedykowanego Tym, którzy nie powrócili z morza, jest nie tylko jednym z najgłębszych i tajemniczych dzieł Mahlera, ale także jednym z najbardziej poruszających utworów muzycznych inspirowanych tajemnicą istnienia i transcendencji. Pieśń o ziemi, skomponowana do wierszy poetów chińskich w niemieckim przekładzie Hansa Beghtego, łączy dwie kultury – Wschodu i Zachodu - dotykając granicy życia i śmierci, wieczności i przemijania.
Mamy nadzieję, że wspólne przeżywanie muzyki genialnego kompozytora, którego setną rocznicę śmierci czci cały muzyczny świat, w miejscu tak szczególnym, nastrojowym i zachęcającym do refleksji pozwoli nam uczcić tradycję pamięci o tych, których porwał wiatr historii, skupić się na tym, co ważne i piękne. Liczymy, że niezwykłe dźwięki Pieśni o ziemi pomogą nam zatrzymać się na chwilę, zwolnić tempo życia, pozwolić sobie na odrobinę wytchnienia, by odnaleźć równowagę ducha.
Oprac: Karolina Bindas
Opera na Zamku
…Tym, którzy nie powrócili z morza…
PIEŚŃ O ZIEMI
Gustav Mahler
wersja kameralna – oprac. A. Schönberg i R. Riehn
10 czerwca 2011 Cmentarz Centralny w Szczecinie, godz. 22.00
Obsada:
Katarzyna Hołysz – mezzosopran
Przemysław Borys – tenor
Muzycy Opery na Zamku
Dyrygent:
Piotr Deptuch
Cmentarz Centralny
Cmentarz Centralny w Szczecinie to miejsce szczególne. Malownicza, okazała nekropolia jest trzecią co do wielkości w Europie. To nie tyle zwykłe miejsce pochówku zmarłych, co park funeralny – rozległy, akcentujący piękno przyrody, a przez to skłaniający do zadumy i refleksji. Wraz ze wspaniałą kompozycją przestrzenną cmentarza harmonizują zachwycające elementy architektoniczne, m.in. liczne pomniki wzniesione dla upamiętnienia tych, których porwał wiatr historii. Swój pomnik w nekropolii mają również Ci, którzy nie powrócili z morza.
Telefoniczna rezerwacja biletów: od poniedziałku do piątku w godz. 8.00 – 16.00
Tel.: +48 91 434 81 06, +48 91 434 81 40, +48 91 434 81 39
Kasa Opery czynna: od wtorku do piątku w godz. 12.00 – 18.00
PIEŚŃ O ZIEMI
Gustav Mahler
Muzyka Gustava Mahlera bardzo długo torowała sobie drogę do największych sal koncertowych świata. Początkowo widziano w niej jedynie kaprys wielkiego dyrygenta, odmawiając jakiejkolwiek wartości. Przełom, który dokonał się w latach 60 i 70 ubiegłego stulecia, był zasługą jednego w zasadzie artysty – Leonarda Bernsteina, który z popularyzacji muzyki austriackiego kompozytora uczynił niemal swoją życiową misję. Od tamtego czasu dzieła Mahlera stały się najbardziej spektakularną częścią repertuaru wielkich dyrygentów, najsławniejsze orkiestry symfoniczne świata prezentują je na światowych trasach koncertowych, a liczba rejestracji płytowych dokonanych w krótkim czasie zdumiewa. Mahler, mimo iż zawsze pragnął być wielkim symfonikiem podobnym do Beethovena, był od początku prowokatorem i tak powinien być postrzegany również dzisiaj. Towarzysząca jego muzyce atmosfera dziwaczności, histerycznego rozgorączkowania i dźwiękowego banału, zespolona z wzniosłością i subtelną liryką, utworzyła jedyny w historii muzyki amalgamat tak ekstremalnych emocji. Nie ma tu mowy o jakimkolwiek wypośrodkowaniu – wypowiedzi są skrajne, co sprawia, że Mahler, pomimo ogromnej popularności swojej muzyki, pozostawił nam dzieło samotne, niepodobne do niczego, co wcześniej i później stworzono. W słynnych słowach skierowanych do Sibeliusa powiedział: Symfonia musi być jak świat – musi obejmować wszystko.
Pieśń o ziemi powstała w roku 1908, w trudnym okresie życia Mahlera – pełnym zdrowotnych i rodzinnych komplikacji. Kompozytor po ogromnym sukcesie VIII Symfonii – tzw. Symfonii tysiąca - odczuwał paniczny lęk przed skomponowaniem Symfonii Dziewiątej – pamiętając, iż dla Beethovena, Schuberta, Dworzaka i Brucknera były to symfonie ostatnie. Powstał więc projekt symfonii nietypowej – symfonii pieśni, w której żywioł instrumentalny i wokalny splatają się w idealnej harmonii. Teksty dzieła pochodzą ze zbioru „Fletnia chińska”, zawierającego swobodne tłumaczenia wierszy poetów chińskich dokonane przez Hansa Bethge. Dwójka solistów śpiewa o bólu istnienia, samotności, urodzie życia, zmysłowym pięknie i wreszcie pożegnaniu z młodością, pięknem i przyjaźnią jak to określił sam Mahler. Kluczową dla całości dzieła jest część ostatnia - Der Abschied (Pożegnanie), będąca sugestywnym obrazem zasypiania świata i stopniowo zapadającej ciemności, w której rozegra się symboliczne misterium pożegnania przyjaciela. Orkiestrowe interludium, którym jest przejmujący marsz żałobny pełen żydowskich asocjacji, doprowadza nas do dramatycznej kulminacji, symbolicznie ilustrującej kres ziemskiej wędrówki. Następuje potem najwspanialszy fragment dzieła, w którym napięcie stopniowo uspokaja się, doprowadzając w ostateczności do całkowitego rozjaśnienia. Świetlistym brzmieniom zastygłej niemal w mistycznym transie orkiestry towarzyszą w nieskończoność powtarzane słowa altu: ewig, ewig (wiecznie, wiecznie).
W Zespole Szkół Salezjańskich w Szczecinie, ul. Ku Słońcu, miało miejsce zorganizowane przez fundację Life Surfers charyzmatyczne VI Forum Ogień z Nieba, we współpracy z ruchami i stowarzyszeniami naszej Archidiecezji.
»Dnia 31 października 2024 r. ulicami Szczecina po raz kolejny przeszła procesja z relikwiami świętych i błogosławionych.
»We wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, zwanych potocznie Zaduszkami, tradycyjnie odbyła się w Świnoujściu szczególna modlitwa za tych, którzy nie powrócili z mórz i oceanów. Mszy świętej w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny Gwiazdy Morza oraz modlitwie nad morskim brzegiem przewodniczył Ksiądz Arcybiskup Wiesław Śmigiel. Podczas modlitwy odczytano nazwy statków na których zginęli polscy marynarze, rybacy i żołnierze. Pamięć o ofiarach symbolizował wielki krzyż ułożony ze zniczy na plaży.
Zdjęcia: Daniel Szysz