Katedra na żywo
Fundusze europejskie
Wydział Wychowania Katolickiego
Wydział Duszpasterstwa Rodzin
Ochrona dzieci i młodzieży
Duszpasterstwo ministrantów
Archidiecezjalne forum pastoralne
Apostolat Chorych
Tematy:
Polecamy:
INSTYTUCJE
Święcenia biskupie ks. prof. Henryka Wejmana - nagranie całości uroczystości
Historyczna sakra biskupa prof. Henryka Wejmana - opis i nagranie całości uroczystości święceń biskupich ks. prof. Henryka Wejmana.
Historyczna sakra biskupa prof. Henryka Wejmana
„Jest to druga nominacja biskupia z terenu naszej Archidiecezji. Patrzymy, więc na tę nominację, jako na kolejny dojrzały owoc wiary Ludu Bożego oraz świętości i gorliwości kapłanów szczecińsko-kamieńskich. Po raz pierwszy jednak w historii naszej Archidiecezji, uwzględniając zarówno biskupów diecezjalnych jak też pomocniczych, syn naszej ziemi podejmuje biskupią posługę w naszym Kościele. Tutaj się urodził, tutaj ukształtował się duchowo, tutaj wzrastał w wierze, tutaj dojrzewał także w badaniach teologicznych i w służbie duszpasterskiej. Niech Bóg będzie uwielbiony”. Te bardzo wzruszające słowa niosące radość z nominacji biskupiej ks. prał. prof. Henryka Wejmana przekazał 7 grudnia całej rodzinie archidiecezjalnej metropolita szczecińsko – kamieński abp Andrzej Dzięga w Słowie Pasterskim odczytanym we wszystkich świątyniach. Z wielką, więc radością i w nastroju przeżywania ogromnego święta w sobotę 20 grudnia 2014 r. wypełniła się kapłanami i wiernymi Matka Kościołów – Bazylika Archikatedralna Św. Jakuba w Szczecinie.
Konsekracja nowego biskupa pomocniczego odbyła się tutaj ponownie po 34 latach, gdy w dniach sierpniowego upomnienia się świata pracy o godność człowieka, u kresu strajków 24 sierpnia 1980 r., dar biskupiej posługi otrzymał ks. bp Stanisław Stefanek. Wcześniej tę godność z rąk Prymasa Tysiąclecia otrzymał w murach odbudowującej się katedry 17 marca 1974 r. ks. bp. Jan Gałecki. Sakra biskupa Henryka Wejmana nabrała jednak niezwykłego charakteru poprzez to, że po raz pierwszy Syn tej zachodniopomorskiej ziemi, będący członkiem prezbiterium szczecińsko – kamieńskiego zostaje posłany do pracy w swojej rodzinnej diecezji. Święcenia biskupie zgromadziły w murach Bazyliki Św. Jakuba znamienitych gości w postaci: Nuncjusza Apostolskiego w Polsce Abp. Celestino Migliore, Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisława Gądeckiego, metropolitę poznańskiego, naszego archidiecezjanina, współkonsekratora bp Grzegorza Kaszaka z Sosnowca, bp. Herwiga Gossla z Bambergu, bp. Czesława Kozonia z Kopenhagi, bp. Ireneusza Pękalskiego z Łodzi, bp. Adam Bałabucha ze Świdnicy, bp. Łukasza Buzuna z Kalisza, bp. Wiesława Śmigiela z Pelplina, bp. seniora Stanisława Stefanka z Łomży, biskupów z metropolii – z Koszalina bp Edwarda Dajczaka, bp. Krzysztofa Zadarko, bp. Pawła Cieślika, z Zielonej Góry bp Stefana Regmunta, bp Tadeusza Lityńskiego, seniorów bp. Adama Dyczkowskiego, bp Pawła Sochę oraz bp. Włodzimierza Juszczaka z eparchii wrocławsko – gdańskiej Kościoła Greckokatolickiego a także dwóch bp seniorów szczecińskich bp. Jan Gałeckiego i bp Błażeja Kruszyłowicza. Obecni byli również przedstawiciele Kościoła Zielonoświątkowego, Polskokatolickiego i Ewangelicko – Augsburskiego. Bardzo licznie reprezentowani byli wysocy przełożeni generalni żeńskich i męskich zgromadzeń zakonnych, przedstawiciele pięciu Kapituł Kanoników, rektorzy seminarium w Paradyżu. Bardzo szeroko reprezentowani byli parlamentarzyści, samorządowcy z władzami województwa marszałkiem Olgierdem Geblewiczem, wojewodą Markiem Tałasiewiczem, prezydentem Szczecina Piotrem Krzystkiem, służby mundurowe Wojska Polskiego, Policji, Straży Pożarnej. Niezwykłe miejsce w Bazylice Św. Jakuba zajął świat akademicki całej Polski szeroko reprezentowany przez rektorów, senaty, dziekanów Uniwersytetu Szczecińskiego, ZUT Szczecin, Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego, Akademii Sztuki Szczecin, KUL, UKSW w Warszawie, Papieskiego Wydz, Teologicznego we Wrocławiu, Uniwersytetu A. Mickiewicza w Poznaniu, Wyższej szkoły Kultury Społecznej i Medialnej z Torunia, Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Konsekracyjna Eucharystia transmitowana na cały świat przez TV Trwam oraz Radio Maryja i Radio Plus Szczecin rozpoczęła się od uroczystego wejścia koncelebransów i wprowadzenia biskupa – nominata w otoczeniu brata ks. kan. dr hab. Grzegorza Wejmana oraz ostatniego katechety, przyjaciela, ks. kan. St Drewicza. Słowo powitania, pełne radości z ustanowienia nowego biskupa wygłosił metropolita szczecińsko – kamieński abp. Andrzej Dzięga: „Długo czekałaś Dostojna Katedro Szczecińska na tę liturgię. Pamiętasz jeszcze jak 42 lata temu w twoje ruiny wchodził pierwszy biskup szczecińsko – kamieński. Pamiętasz jeszcze to dotknięcie tych dłoni nadziei, które Cie odbudowywały. Pamiętasz pierwsze biskupie święcenia biskupa seniora Jana a potem biskupa Stanisława. Umacniana byłaś posługą 25 letnią biskupa seniora Błażeja. A dzisiaj patrzysz dostojna katedro na to zgromadzenie Ludu Bożego i wchłaniasz naszą modlitwę, aby umocnione nią twoje mury stały się dla miasta, dla ziemi nad Odrą i Bałtykiem, jako nowy znak nadziei, wiary, mocy, znak zwycięstwa Bożej myśli i prawa. W tej wspólnocie jedności i miłości wypowiadamy wielkie słowo wdzięczności wobec osoby Ojca Świętego Franciszka za dar nominacji, wskazania i przysłania do nas nowego biskupa pomocniczego. I wreszcie Ciebie pozdrawiam Bracie Henryku, który całe dotychczasowe swoje kapłańskie doświadczenie i zakotwiczenie w Jezusie Chrystusie, miłosiernym Panu naszym oddajesz teraz do dyspozycji świętego kościoła szczecińsko – kamieńskiego, Ludu Bożego tej ziemi, całej Ojczyzny i Kościoła Powszechnego na urzędzie biskupa pomocniczego w naszej archidiecezji. Niech błogosławione będą dni, miesiące i lata Twojego dalszego życia i posługiwania. Niech błogosławione będą Twoje słowa nauczania, modlitwy i duchowe owoce tych modlitw w sercach Ludu Bożego. A dłoń Twoja biskupia w geście konsekracji i błogosławieństwa wzniesiona niech jak dłoń Chrystusowa rozsiewa obfitość Bożej łaski na lud tej ziemi, na to pokolenie i niech owocuje na pokolenia następne”.
Obrzęd sakry biskupiej rozpoczął się po proklamacji Ewangelii. Najpierw wszyscy zgromadzeni wezwali obecności Ducha Świętego poprzez śpiew Hymnu do Ducha Świętego. Następnie Biskup Nominat w asyście wprowadzających Go kapłanów podszedł do Nuncjusza a brat ks. kan. Grzegorz Wejman poprosił Głównego Celebransa o udzielenie święceń biskupich. Ukoronowaniem tej części było odczytanie przez ks. inf. Edmunda Cybulskiego dekretu nominacyjnego Ojca Świętego Franciszka. Po wypełnieniu tych formalności Nuncjusz Apostolski w Polsce wygłosił Słowo Boże: „Chętnie przyjąłem zaproszenie arcybiskupa Andrzeja Dzięgi do przewodniczenia liturgii święceń biskupich nowego biskupa pomocniczego archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, księdza prałata Henryka Wejmana. Drogi biskupie Henryku, w tak intensywnej duchowo chwili, jaką jest sakra biskupia, widzi się z większą jasnością i wdzięcznością dzieło wielu osób i środowisk, które pozwoliło Ci na dojrzewanie do pełni kapłaństwa. Wdzięczność rozpościera się na biskupów i prezbiterium, do którego zostałeś włączony oraz na liczne osoby, które towarzyszą Ci na kapłańskiej drodze. W dużej części również na rodzinę, która Cię przyjęła i wśród której wzrastałeś: myślę o Twoich pracowitych i prawych rodzicach; Twój ojciec patrzy na nas dziś już z wysokości nieba; myślę o Twoich krewnych, a szczególnie o Twoim bracie, księdzu Grzegorzu. Wezwanie Ciebie do posługi biskupiej nastąpiło na początku trzeciego tysiąclecia; św. Jan Paweł II przewidywał, że będzie to czas głodu i poszukiwania Boga oraz wspólnoty kościelnej, jako miejsca, w którym Bóg się objawia.
Sakra biskupia czyni z ciebie dziś straż poranną, która wyczekuje, rozpoznaje i ogłasza Boga. Hałaśliwość kultury i środowiska życia sprawia, że dziś dość trudno rozpoznać obecność Boga i usłyszeć Jego głos z oddali. Coraz więcej jest dziś ludzi, jak Samuel z pierwszego czytania. Za to jest coraz mniej ludzi, jak Heli; ludzi zażyłych w sprawach Bożych, potrafiących być poranną strażą i usłyszeć nawet najbardziej ciche poruszenie Boga; coraz mniej ludzi, którzy jak Heli potrafiliby towarzyszyć dzisiejszym Samuelom w rozpoznawaniu Bożego wołania, uczyliby ich wrażliwości na głos Boga i byli gotowi brać sobie go do serca.
Posługa biskupia jest skarbem, który Bóg Tobie powierza, abyś Ty – z pomnożoną nadzieją i odnowioną pasją – podjął się roli współczesnego Helego; abyś oddał się na służbę tych, co szukają Boga i nadsłuchują jego głosu, i pragną żyć w komunii z Nim i Jego Kościołem. Sprostanie dziś temu wymaganiu i elementarnej misji Kościoła oznacza pokazywanie uroku osoby Jezusa, atrakcyjności i efektywności Jego słów, Ewangelii. Myślę, że wybór twojego zawołania biskupiego: Servire Deo Misericordiae – służyć Bogu miłosierdzia, tak właśnie ukierunkowuje twoją nową posługę w Kościele szczecińsko-kamieńskim. Papież Franciszek, który powołał Cię do posługi biskupiej, bardzo dziś podkreśla potrzebę solidnej duchowości biskupa i kapłana diecezjalnego.
Święty papież Jan Paweł II, mówiąc do świeżo wyświęconych biskupów, podkreślił konieczność duchowej troski, jaką każdy biskup winien mieć wobec wszystkich, a na pierwszym miejscu wobec swoich kapłanów.
W dniu święceń kapłańskich – mówił wówczas – kapłan wkłada swe dłonie w ręce biskupa, przyrzekając mu synowskie oddanie i posłuszeństwo. Na pierwszy rzut oka ten gest wydaje się być jednokierunkowy. W rzeczywistości jednak ten gest zobowiązuje ich obu: kapłana i biskupa. Ze swej strony młody kapłan decyduje się zawierzyć biskupowi, a ten ze swej strony zobowiązuje się strzec tych dłoni. W ten sposób biskup staje się odpowiedzialny za los tych dłoni, które przyjmuje w swoje ręce. Kapłan musi czuć, zwłaszcza w chwilach trudności czy samotności, że jego dłonie są mocno trzymane w rękach biskupa.
Życzymy ci, abyś umiał na nowo odczytywać wrażliwość i umiejętność rozeznawania biblijnego kapłana Helego; abyś jak Księżyc umiał odbijać światło prawdziwego Słońca, którym jest Chrystus; abyś był biskupem, który każdego dnia czuje dłonie kapłanów w swoich rękach i dlatego nie szczędzi ani czasu, ani sił, aby wspierać swoich współbraci tak, aby byli oni zadowolonymi entuzjastami swego kapłaństwa”.
Po homilii rozpoczęły się zasadnicze obrzędy święceń biskupich w postaci złożenia przyrzeczeń dochowania depozytu wiary i godnego wypełniania urzędu, odśpiewania Litanii do Wszystkich Świętych, nałożenia rąk przez konsekratorów oraz wszystkich biskupów, modlitwy konsekracyjnej, namaszczenia głowy, przekazania księgi Ewangelii i insygniów – pierścienia, mitry i pastorału.
Po komunii św. dziękczynieniem za dar nowego biskupa był odśpiewany hymn „Ciebie Boga Wysławiamy”. W tym czasie ks. bp. prof. Henryk Wejman przeszedł przez nawę główną katedry udzielając wszystkim uroczystego błogosławieństwa. Słowo pozdrowienia od całego Episkopatu Polski przekazał jego przewodniczący abp. Stanisław Gądecki. Podziękował także za 14 lat wytrwałej pracy, jako prodziekan Wydz. Teologicznego w Poznaniu. Słowa jedności wobec nowego biskupa w imieniu władz samorządowych wypowiedział Prezydent Miasta Szczecina Piotr Krzystek a następnie w imieniu społeczności akademickiej Uniwersytetu Szczecińskiego i Konwentu Rektorów głos zabrał Rektor J.M. prof. dr hab. Edward Włodarczyk wyrażając ogromną radość z tego, że spośród naukowców tej uczelni wychodzi pierwszy biskup. Rektor US wręczył biskupowi Henrykowi Medal Uniwersytetu Szczecińskiego przyznany przez Senat w dowód wybitnych osiągnięć naukowych. W imieniu duchowieństwa, sióstr zakonnych, rodzin nacechowane wdzięcznością słowo razem z proboszczem rodzinnej parafii w Suliszewie ks. Stefanem Marcyniukiem przekazał Paweł Kuźmierczuk. Najbardziej jednak wzruszającym momentem liturgii stało się podziękowanie wypowiedziane przez konsekrowanego bp. Henryka Wejmana: „ Służyć Bogu Miłosierdzia – te słowa wybrałem za hasło biskupie, bowiem doznałem i wciąż doznaję w moim życiu działania Boga Miłosierdzia. Doznane od Boga miłosierdzie zaprasza do dzielenia się nim z drugim człowiekiem. Najgłębszym wyrazem jest niesienie pomocy każdemu człowiekowi w jego potrzebie. Ten akt ludzkiej wrażliwości i wsparcia najpełniej wyraża pojęcie – służba. A służba drugiemu człowiekowi w duchu miłosierdzia Bożego staje się zarazem najgłębszym wyrazem hołdu wobec Boga bogatego w miłosierdzie. Przed kilkunastoma minutami najdostojniejsi konsekratorzy przelewając na mnie moc Ducha Świętego i namaszczając mnie krzyżmem świętym włączyli mnie do Kolegium Biskupów, które wypełnia zleconą przez Chrystusa misję jednoczenia ludzi z Bogiem i budowania miedzy ludźmi wspólnoty prawdy, miłości i pokoju. W dziele Bożej ekonomii, w której Opatrzność Boża określa każdemu człowiekowi zadania do wypełnienia moje otrzymane przed chwilą biskupstwo ma się realizować w tej części naszej ukochanej Rzeczypospolitej, tu nad Odrą i Bałtykiem. Opatrzność Boża sprawiła, że w tej części Ojczyzny bogatej pięknem krajobrazu i pracowitością ludzi, pięknej doniosłością osiągnięć architektonicznych oraz kulturowych i szlachetnością ludzkich serc i umysłów przyszedłem na świat, zostałem wychowany i ukształtowany intelektualnie i dla ludu tej ziemi zostałem posłany przez Ojca Świętego Franciszka. Odbieram to, jako znak uznania kościoła dla pobożności, gorliwej pracy tych ludzi i duchowieństwa tej ziemi i zarazem, jako znak jego zaufania, ze potrafimy, jako społeczeństwo i Lud Boży służyć Bogu i Ojczyźnie. Wyruszam, więc dziś na drogę biskupiego posługiwania, podejmuję tę służbę w całej pokorze mojego serca, w zrozumiałej po ludzku niepewności, w poczuciu własnej słabości i niedoskonałości, ale również z nadzieją, że drogą służby będzie mnie prowadził Jezus Chrystus. Powierzam Mu siebie samego i misję, która jest prowadzeniem ludzi do życia wiecznego i Domu Ojca. Rozpoczynam sprawować swój urząd biskupi w jedności z Ojcem Świętym i całym Episkopatem Polski. W obliczu Matki Kościoła – patronki naszej archidiecezji wyrażam moją wdzięczność najpierw Rodzicom, śp. Tatusiowi już nieżyjącemu i mojej Mamie, która była u początku wszystkiego a jest dziś ze mną. Mamo dziękuję za dar życia i za całą atmosferę domu rodzinnego gdzie kształtowała się moja osobowość, wrażliwość i gdzie kiełkowało moje kapłańskie powołanie. Dziękuję braciom ks. Grzegorzowi i Zdzisławowi wraz z rodziną. Dziękuję Wam za każdy gest życzliwości i wsparcia”. W dalszej części podziękowania ks. bp prof. Henryk wyraził podziękowanie nauczycielom, profesorom seminaryjnym i akademickim. Wyraził wdzięczność konsekratorom święceń, duchowieństwu a w sposób szczególnym całemu światu akademickiemu. Podziękował wielu przedstawicielom różnorodnych stanów społecznych, którzy w tym dniu otoczyli Go swoją miłością i serdecznością.
Historyczną uroczystość konsekracji nowego biskupa pomocniczego Henryka Wejmana zakończyło błogosławieństwo biskupów a następnie przez ponad godzinę najmłodszy polski biskup odbierał wzruszające słowa życzeń składane przez kilkadziesiąt delegacji.
Ks. Robert Gołębiowski
Polecane:
Słowo i życzenia Arcybiskupa Metropolity na Boże Narodzenie 2024
Słowo i życzenia Księdza Arcybiskupa Wiesława Śmigla, Metropolity Szczecińsko - Kamieńskiego, na Uroczystość Narodzenia Pańskiego 2024.
»Dyspensa od obowiązku zachowania dnia pokuty w piątek, 27 grudnia 2024 r.
Informujemy, że Arcybiskup Wiesław Śmigiel, udzielił wiernym Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej i wszystkim przebywającym na jej terenie dyspensy od obowiązku zachowania dnia pokuty w piątek w Oktawie Narodzenia Pańskiego, tj. 27 grudnia 2024 r.
»Betlejemskie Światło Pokoju w szczecińskiej Kurii
Zgodnie z wieloletnią tradycją, komendantka Zachodniopomorskiej Chorągwi ZHP, hm. Dagmara Korbel-Gołąb, przekazała na ręce Arcybiskupa Metropolity Betlejemskie Światło Pokoju. Tegoroczne hasło Betlejemskiego Światła Pokoju "Kochaj czynem" nawiązuje również do codziennych, czasem małych i z pozoru nieznacznych sytuacji, w których możemy otworzyć się na drugiego człowieka.
»