Pamięć o historii naszych ziem jest bezcennym dziedzictwem, które należy pielęgnować z całą odpowiedzialnością. Czynimy to ze względu na bogactwo tej historii, ale i także z racji wielu trudnych chwil składających się na ten dorobek wieków. Jeszcze większe znaczenie ma to nawiązywanie do dalekiej przeszłości, jeśli dotyczy fundamentów wiary i ewangelicznego przekazu, który został przez to utrwalony. Takie cele legły u fundamentów wizyty w naszej archidiecezji duńskiej delegacji ekumenicznej, która przybyła z okazji 1025 rocznicy śmierci w Jomsborgu, czyli w Wolinie króla Haralda Sinozębego.

Sinozęby był synem króla Gorma Starego i królowej Tyry Danebod. Wychowywano go zgodnie z tradycją wikingów. W młodości, Sinozęby i jego brat Kanut wypływali na morze, by grabić, plądrować i przywozić ojcu łupy wojenne. Przypuszcza się, że Kanut zginął w Anglii podczas jednego z napadów u wybrzeży Irlandii. Po śmierci Kanuta Sinozęby został jedynym dziedzicem duńskiego tronu. Po śmierci Gorma w 958 r. Sinozęby zasiadł na tronie i okazał się być zdolnym przywódcą. Skonsolidował władzę i szybko zaczął jednoczyć pod swymi rządami pozostałe skłócone plemiona. Chociaż jego ojca, Gorma, uznaje się za pierwszego prawdziwego króla Danii, nie władał on całym regionem, gdyż część plemion zachowywała niepodległość. Dopiero Sinozęby zjednoczył pod swym berłem całą Danię oraz część Norwegii i Szwecji. Około 960 roku Sinozęby nawrócił się na chrześcijaństwo. Harald został gorliwym chrześcijaninem. Nie tylko umieścił chrześcijańskie wizerunki na kamieniu z Jelling upamiętniającym jego rodziców, ale także usunął ciało ojca z tradycyjnego kurhanu wikingów i pochował go w podziemiach wybudowanego kościoła, przy którym po dziś dzień stoją kamienie z Jelling. Król Harald Sinozęby zasiadał na duńskim tronie przez ponad 30 lat. Udało mu się zachować niepodległość państwa, mimo nacisków wielu sąsiednich imperiów, a jednocześnie stworzył kulturowe podwaliny swego ludu na kolejne wieki. W końcu przeciwko Sinozębemu zbuntował się jego syn, Swen, i zmusił ojca do opuszczenia Danii. Przybył do Wolina i tutaj zmarł 1 listopada 987 r.

1025 rocznica śmierci Haralda stała się dobrą okazją do tego, by odwołać się do wspólnego dziedzictwa Danii i Polski, które sięga czasów chrześcijańskiej Europy i niepodzielonego Kościoła. Na zaproszenie ks. abp Andrzeja Dziegi, który gościł przed rokiem w Dani u grobu Haralda w Roskilde, przybyła wspólna delegacja duńskiego kościoła katolickiego: ks. prałat Lars Messerschmidt Wikariusz Generalny diecezji kopenhaskiej, ks. Jan Zalewski proboszcz kościoła św. Marii w Haderslev, ks. Władysław Zdunek, Lidia Szuster, U i R Śmigielscy, Jorn Munksgaard, i A. Grodzka i luterańskiego w skład, której wchodzili: bp. Peter Fischer, bp. Niels Arendt, vicekoleeinspektor Kristen Thorgensen, pastor Maria Harms i pastor Bent Christensen. Program wizyty był niezmiernie bogaty. Rozpoczął się w Gryfinie rodzinnym mieście ks. Jana Zalewskiego, głównego organizatora obchodów. W kościele Narodzenia NMP goście powitani przez ks. Kan. St. Helaka oraz dziekana ks. Kan. H. Krzyżewskiego zapoznali się z historią świątyni, miasta a także pobytu w Gryfinie hetmana St. Czarnieckiego, przy którego pamiątkowej tablicy wspólnie odmówili Modlitwę Pańską. Następnym punktem odwiedzin był cysterski klasztor w Kołbaczu, gdzie goście z Danii zostali podjęci przez proboszcza ks. Andrzeja Sowę, który z wielkim znawstwem historii tego miejsca zaznajomił wszystkich z dziedzictwem wieków oraz współczesnymi dokonaniami związanymi z odbudową zabudowań klasztornych i ich restauracją. Centralnym punktem wizyty duńskich gości był pobyt w Wolinie, gdzie w obecności ks. abp. A. Dzięgi oraz Wolińskiej Kapituły Kolegiackiej z ks. prałatem Janem Uberrmanem na czele, najpierw odbyło się podniosłe spotkanie w sali posiedzeń Rady Miejskiej, gdzie honory gospodarza sprawował burmistrz Eugeniusz Jasiewicz. Po odwiedzeniu Muzeum Regionalnego wszyscy zgromadzili się przy tablicy upamiętniającej śmierć Haralda by w modlitwie polecić Jego duszę a także ważne sprawy pokoju i wzajemnej ludzkiej egzystencji. Ukoronowaniem pobytu była Eucharystia sprawowana przez ks. arcybiskupa, który również wygłosił homilię odwołującą się do postaci Haralda oraz chrześcijańskiego dziedzictwa wieków, tak mocno obecnych w dziejach Wolina. Z Wolina udano się do Kamienia Pomorskiego gdzie w obecności tamtejszej kapituły kanoników odprawiono liturgię Słowa Bożego.

Drugi dzień delegacja duńska spędziła w Szczecinie, gdzie najpierw w auli Wydz. Humanistycznego US uczestniczyła w konferencji naukowej oraz dyskusji na temat: „Tworzenie się państwowości w Polsce i Danii w chrześcijańskiej Europie”. Kolejnym punktem programu były odwiedziny w parafii ewangelicko – augsburskiej, gdzie gości z Danii podjął ks. Sławomir Sikora, proboszcz tej parafii. Zakończeniem dwudniowej wizyty było nabożeństwo ekumeniczne sprawowane w Bazylice Archikatedralnej pod przewodnictwem Księdza Arcybiskupa Metropolity Andrzeja Dzięgi.

Tekst i zdjęcia: ks. Robert Gołębiowski

Zobacz galerię zdjęć