Ojciec Święty Franciszek Bullą Spes non confundit ogłosił dzień 29 grudnia 2024 r. dniem rozpoczęcia we wszystkich katedrach i konkatedrach Roku Jubileuszowego. Aby jeszcze bardziej umożliwić stawanie się skutecznym znakiem działania Boga, zachęca się, by Rok ten był czasem kontemplacji tajemnicy chrześcijańskiej nadziei, o której św. Paweł pisze, że „nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5,1-2.5).

Z okazji 50-lecia polskiej administracji kościelnej na Pomorzu Zachodnim pragnę ukazać dzieje tych Ziem na przykładzie jej dziesięciu rządców.

15 VIII 1945 r. kardynał August Hlond, arcybiskup Gniezna i Poznania, Prymas Polski - w oparciu o udzielone mu 8 lipca 1945 r. specjalne pełnomocnictwo zawarte w sygnowanym przez Domenico Tardiniego dokumencie Kongegacji Nadzwyczajnych Spraw Kościelnych - ustanowił polskich administratorów apostolskich na przypadłych Polsce po II wojnie światowej terenach północnych i zachodnich, zwanych Ziemiami Odzyskanymi.

Pierwsze próby chrystianizacji Pomorza Zachodniego miały już miejsce za czasów księcia Bolesława Chrobrego. Myślano wówczas, że powołane do życia w 1000 roku biskupstwo kołobrzeskie w ramach metropolii gnieźnieńskiej przyniesie nie tylko obfite owoce w postaci przyjęcia przez miejscowy lud wiary katolickiej, ale również na stałe zwiąże polityczno-kościelnie losy Pomorza Zachodniego z Polską. Niestety w wyniku reakcji pogańskiej biskupstwo w Kołobrzegu upadło, a jego pasterz, biskup Reinbern, powrócił na dwór Chrobrego, by w roku 1018 zakończyć życie na odległej Rusi.