1. Pamięć i tożsamość

Wiek XX, to czas w historii świata, w którym dokonywały się diametralne zmiany w sytuacji politycznej i społecznej wielu narodów. Zmiany te wpłynęły w oczywisty sposób również na losy poszczególnych obywateli. W latach 1939-45 trwała okrutna wojna, która zgotowała światu tragiczny bilans zniszczenia i śmierci. Kolejne lata, to czas rozszerzania się dyktatury komunistycznej w wielu państwach Europy Środkowo-Wschodniej. To także okres przenikania owej marksistowskiej ideologii do innych państw europejskich ale także na inne kontynenty (Afryka, Ameryka Łacińska i Azja). Jak się jednak wkrótce okazało, dyktatury ciemiężące obywateli wielu państw żyjących za „żelazną kurtyną” nie zdławiły w konsekwencji pragnienia wolności drzemiącego na dnie ich serc. Mimo silnego oporu reżimu – to właśnie w Polsce narodził się i mocno zakorzenił ruch związkowy o nośnej nazwie „Solidarność”. Powstanie „Solidarności” odbiło się szerokim echem w wielu innych krajach, ponieważ fakt ten interpretowano jako sygnał przebudzenia!

Przebudzenie nadeszło… w owym, pamiętnym 1989 r.! Dzięki determinacji wielu Polaków, „zwykłych-niezwykłych!” obywateli naszego narodu, których prowadził, a w chwilach zwątpienia podtrzymywał i umacniał Duch Chrystusowy naszego Wielkiego Papieża Jana Pawła II, sen o zburzeniu muru berlińskiego stał się jawą. Fakt ten spowodował w niedługim czasie upadek dyktatury komunistycznej w wielu krajach kontynentu europejskiego. Wiek XX przyniósł również wolność wielu narodom podlegającym wcześniej systemom kolonialnym. W toku tego procesu doszło do powstania nowych państw, które dziś same już decydują o swych losach. Trudny okres po II wojnie światowej wniósł jednak w nową rzeczywistość wiele pozytywnych rozwiązań z myślą o zbolałej ludzkości. W tym czasie powstawały liczne organizacje międzynarodowe, których celem było zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa na świecie. Miały one stać na straży bardziej sprawiedliwego podziału dóbr i obrony praw człowieka. Wiek XX wiąże się również z powstaniem i stopniowym rozszerzaniem się Wspólnoty Europejskiej, natomiast ważnym wydarzeniem dla życia Kościoła stał się Sobór Watykański II, a następnie Wielki Jubileusz Roku 2000, który wniósł wiele dobra w wymiarze duchowym i kościelnym. Wszystkie te wydarzenia, o których mowa, są ściśle związane z niezwykłą postacią w dziejach ludzkości, z wyjątkowym świadkiem tychże rzeczywistości – a jest nim Syn Polskiej Ziemi a zarazem Papież – św. Jan Paweł II.

W tym szczególnym roku, w 100. rocznicę urodzin tego Wielkiego Polaka warto uświadomić sobie na czym polegała Jego wielkość, skąd czerpał swe duchowe siły i moce oraz jakie były pragnienia Jego serca w stosunku do własnego narodu i świata całego… Ten, który doświadczył w sposób namacalny dramatu i heroizmu zarazem w łonie swego narodu, z perspektywy Stolicy Piotrowej stał się bacznym obserwatorem, a jednocześnie aktywnym uczestnikiem otaczającej Go rzeczywistości w wymiarze europejskim i ogólnoświatowym. W cyklu „rozmów na przełomie tysiącleci” św. Jan Paweł II pragnął podjąć „refleksję nad obecnymi zjawiskami w świetle minionych dziejów, w których usiłował odnaleźć korzenie tego, co teraz dokonuje się w świecie, aby dać współczesnym, poszczególnym osobom i całym ludom, możliwość obudzenia w sobie, poprzez uważny powrót do „pamięci”, żywego poczucia własnej „tożsamości” (Jan Paweł II, Pamięć i tożsamość”). Przegląd owej rzeczywistości i różnych jej aspektów dokonanych przez Papieża Polaka z roku na rok zyskuje na swej aktualności, bowiem prorocy żyją wiecznie.

Jeśli masz polską duszę i czujesz się Polakiem – weź do ręki tę książkę i czytaj! Niechaj te szczególne dni pozwolą nam również spojrzeć na naszego Wielkiego Papieża z bliższej nam, bo pomorskiej perspektywy i zobaczyć Jego wielką troskę o piękno i bogactwo naszej Ojczyzny oraz o wiarę i ludzką mądrość.

2. Karol Wojtyła na terenie Pomorza Zachodniego

Papież Jan Paweł II jest pierwszym papieżem w dziejach papiestwa, który odwiedził wszystkie kontynenty świata w swoich 104. pielgrzymkach apostolskich. Mimo, iż pochodził z południowej Polski, to jednak przemierzył obszar całej Polski, w tym także tereny północno-zachodnie naszej Ojczyzny. Przyjeżdżał tutaj zarówno na wypoczynek wakacyjny, w odwiedzinach prywatnych, w sprawach duszpasterskich jako pasterz Kościoła w Polsce, a także jako papież. Stąd też, podczas swojej I Pielgrzymki do Ojczyzny w 1979 r., w Nowym Targu mówił: „Ja tam u was byłem – pilnujcie mi tych szlaków”, natomiast w Watykanie w tym samym roku na jesieni stwierdził: „(…) dobrze by było umieścić w mojej biografii wszystkie trasy, na których byłem, żebym tak był wrośnięty w polską ziemię”.

Pobyty wakacyjne
Liczne wizyty Karola Wojtyły na tej ziemi zaczęły się od pobytów wakacyjnych. Wiemy, że Karol Wojtyła kochał góry, ale także i rzeki, stąd też w swoim kajaku zwanym „Kaloszem” odbył 25 spływów pięknymi polskimi rzekami. W tej liczbie 11 razy spływał rzekami przecinającymi piękną pomorską krainę – dzisiaj stanowiącą archidiecezję szczecińsko-kamieńską i diecezję koszalińsko-kołobrzeską; chociaż teren dzisiejszej naszej archidiecezji nawiedził tylko raz.

Przybywał tutaj na te ziemie przede wszystkim jako ksiądz, ale także jako biskup i kardynał. Pierwszy spływ z udziałem ks. Wojtyły odbył się w 1953 r. rzeką Brdą – stanowiącą jeden z najpiękniejszych w Polsce szlaków kajakowych. Rozpoczął go 23 sierpnia tegoż roku. W Człuchowie odsłonięto obelisk upamiętniający trzykrotne wędrówki kajakowe – Brdą ks. Karola Wojtyły/papieża Jana Pawła II, a odremontowany most na Brdzie, obok Obelisku, nazwano Mostem Karola.

Kolejny raz miał miejsce od 18 lipca do 3 sierpnia 1955 r., tym razem rzeką Drawą. Trzeci z kolei odbył się w 1961 r. Wówczas już bp Wojtyła w okolicach Czaplinka spływał górną Drawą i Piławą.

Od 30 lipca do 13 sierpnia 1962 r. bp Karol Wojtyła wraz z grupą krakowskiej młodej inteligencji „Środowisko” płynął rzeką Regą od Świdwina przez Łobez do Bałtyku (nawiedził wówczas m.in.: Płoty, Trzebiatów, Mrzeżyno, a także Kołobrzeg); w Łobzie 5 sierpnia 2012 r., na promenadzie nad rzeką Regą abp Andrzej Dzięga poświęcił tablicę upamiętniającą pobyt bp. Karola Wojtyły na ziemi łobeskiej, na której odnaleźć możemy następujące słowa: „Jeżeli chcesz znaleźć źródło, musisz iść do góry, pod prąd. Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj…” (Karol Wojtyła). Ojcu Świętemu – bł. Janowi Pawłowi II, największemu człowiekowi naszego narodu, w 50. rocznicę spływu kajakowego ks. biskupa Karola Wojtyły z grupą „Środowisko” Regą do morza. Wdzięczni mieszkańcy gminy Łobez, 1-3 VIII 1962 – 5 VIII 2012”.

W 1964 r. Karol Wojtyła pokonał trudną rzekę Słupię, również ze swoją grupą „Środowisko”, a w 1965 r. zdobył kolejne szlaki wodne Pomorza: Radew i Parsętę. Rzekę Brdę ponownie przepłynął w 1966 r. – już jako biskup. W roku wyniesienia do godności kardynalskiej, czyli w 1967 r., w dniach 16-30 lipca wraz ze swoją „Rodzinką” pokonał po raz kolejny Drawę – od jeziora Lubie do Krzyża Wielkopolskiego. W 1972 r. znowu spływał Brdą. W 1975 r. korzystał z kajaków stacjonarnych nad jeziorem Wierzchowo, a w 1978 r. nad jeziorem Krępsko. Kiedy 30 lipca opuszczał biwak, nie wiedział jeszcze, że po raz ostatni nocował pod namiotem.

Wizyty prywatne
Karol Wojtyła dwukrotnie składał w Szczecinie wizyty prywatne. Pierwszy raz 15 czerwca 1959 r. jako biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, kiedy to w kościele Królowej Korony Polskiej w Szczecinie, należącym do parafii Świętej Rodziny pobłogosławił związek małżeński Ireny Małowskiej (ona z pochodzenia poznanianka, ale jej rodzice mieszkali w Szczecinie) i Macieja Krobickiego (on krakowianin). Narzeczeni poznali biskupa Karola Wojtyłę podczas studiów w Krakowie. Był ich duszpasterzem akademickim.

Kolejny raz, już jako kardynał – 27 września 1972 r. – odwiedził ówczesnego bp. Jerzego Strobę, by umocnić jego pozycję jako pierwszego pasterza Kościoła szczecińsko-kamieńskiego. Oglądał wówczas m.in. odbudowującą się bazylikę katedralną św. Jakuba Apostoła.

Uroczystości kościelne
Oczywiście, uroczystości kościelne były i są tymi wydarzeniami, na których obecność znakomitych gości zawsze podnosi ich rangę. Pobyt kard. Wojtyły miał miejsce w Szczecinie w związku z 144. Konferencją Plenarną Episkopatu Polski. Odbyła się ona w dniach 7-8 września 1974 r. Konferencję zorganizowano z racji 850. rocznicy Misji Chrystianizacyjnej św. Ottona z Bambergu na Pomorzu Zachodnim. Kardynał Karol Wojtyła, 8 września w bazylice katedralnej przewodniczył pontyfikalnej Mszy św., podczas której słowo Boże wygłosił kard. S. Wyszyński, prymas Polski. Kardynał K. Wojtyła, nocował wówczas na plebanii parafii Świętej Rodziny.

3. Jan Paweł II w Szczecinie

11 czerwca br. minie już 33. rocznica pobytu papieża Jana Pawła II w Szczecinie. Tamten pamiętny dzień – 11 czerwca 1987 r. – żywo zapisał się w sercach mieszkańców Szczecina i Pomorza. Najdo¬stojniejszy Gość przebywał w grodzie Gryfa zaledwie 7 godzin i 15 minut, ale były to dla wszystkich bardzo wzniosłe chwile. Papież z różny¬mi grupami szczecinian spotkał się w trzech miejscach: na Jasnych Błoniach (ok. 700 tys. osób), w seminarium duchownym i w bazylice katedralnej.

Biskup Kazimierz Majdański, ówczesny ordynariusz diecezji szczecińsko-kamieńskiej (1979-1992) tak ocenił to wydarzenie: „11 czerwca 1987 roku: data odtąd najświętsza; miejsce tutaj, na Jasnych Błoniach odtąd, w naszych wspomnieniach święte”.

Podczas swojego pobytu w Szczecinie papież był w seminarium duchownym, bazylice katedralnej pw. św. Jakuba Apostoła i przede wszystkim na Jasnych Błoniach – dzisiaj nazwanych jego imieniem.

W katedrze przemawiał wobec ok. 3 tys. osób: kapłanów, sióstr zakonnych i kleryków, do alumnów całej Polski. Wskazał na to, aby zdobywali oni solidną wiedzę, byli niepodzielnego serca, zawierzyli siebie i naśladowali Chrystusa ubogiego. Tutaj też na koniec spotkania wskazał na relikwie drugiego patrona diecezji mówiąc: „Niech jego (św. Ottona) relikwie tu, w tej katedrze, będą otaczane najgłębszą czcią, bo Kościół w Polsce otacza głęboką czcią wszystkich tych, którzy głosili mu Ewangelię, bez względu na to skąd pochodzili, czy z krajów słowiańskich, czy z Irlandii, czy z krajów germańskich. Przychodzili w imię Chrystusa i przychodzili jako nasi bracia…” – słowa jakże ważne dzisiaj, kiedy przygotowujemy się do 900. rocznicy pierwszej wyprawy chrystianizacyjnej bamberskiego biskupa na Pomorze.

Jednakże centralne uroczystości miały miejsce na Jasnych Błoniach. To tutaj papież odprawił Mszę św. w intencji rodzin ziemi pomorskiej i całej Polski. Swoją homilię opar¬ł na czytaniach wyjętych z uroczystości Najświętszej Rodziny.

Papież powiedział m.in., że: „Małżeństwo – to wspólnota życia. To dom. To praca. To troska o dzieci. To także wspólnota radości i rozrywka”. Tutaj wskazał na wzajemne relacje członków rodziny i stwierdził, że powinny one wynikać z zobowiązań sakramentu małżeństwa, czyli z: wierności, miłości i uczciwości, a wówczas małżeństwo-rodzina będzie: „wspólnotą godną ludzi, prawdziwą wspólnotą życia i miłości. Arką przymierza z Bogiem w Chrystusie”.

Papież Jan Paweł II w dalszej części swej homilii mocno wyartykułował zagrożenia płynące w kierunku rodziny, wskazując również drogi jej odrodzenia. Nie widział on skuteczniejszej drogi odrodzenia społeczeństw, jak poprzez zdrowe rodziny. Stąd też wskazał na podstawowe zasady tej odnowy:

1. Modlitwa. „Modlimy się gorąco, by nie brakowało nikomu dobrej woli, inicjatywy, realizacji. By rodzina była silna Bogiem, a kraj był silny rodziną, zdrową fizycznie i moralnie”;

2. Odpowiedzialne rodzicielstwo. „W punkcie wyjścia rodziny znajduje się rodzicielstwo. Kościół uczy odpowiedzialnego rodzicielstwa. (…) Odpowiedzialne – to znaczy: godne osoby ludzkiej, stworzonej «na obraz i podobieństwo Boga» (por. Rdz 1,26). Odpowiedzialne za miłość. (…) Odpowiedzialność wzajemna: męża za żonę, żony za męża, rodziców za dzieci”;

3. Praca. Papież podkreślił, że „w latach osiemdziesiątych Szczecin był miejscem doniosłych wydarzeń – i doniosłych umów pomiędzy władzami państwowymi a przedstawicielami świata pracy”. Przez to Ojciec Święty przypomniał nam, że: „została nam zadana praca nad pracą”.

Po homilii papież zaprosił wszystkie małżeństwa zgromadzone na Jasnych Błoniach i wszystkie małżeństwa na ziemi polskiej, aby odnowiły ślubowania małżeńskie wo¬bec Matki Bożej w Jej fatimskim wizerunku, który ukoronował „papieskimi koronami”.

A na koniec do wszystkich rodzin i wszystkich zgromadzonych wiernych skierował znamienne słowa o ewangelicznym wietrze: „Pragnę podziękować Szczecinowi, że nas powi¬tał tak piękną pogodą, słońcem i wiatrem od morza. Wy wiecie dobrze, że ten Papież wędruje po różnych stronach świata i nad różnymi oce¬anami i morzami wypada sprawować mu Eucharystię i doznawać tego uderzenia wia¬tru od różnych mórz. Ale tutaj wiatr od Bałtyku, od tego morza, które nazywamy na¬szym, od naszego morza”.

Biskup Kazimierz Majdański, który zaprosił Jana Pawła II do Szczecina, był wielce rad z wypowiedzianych przez Papieża słów – szczególnie z tych: mówiących o wietrze „wiatr od Bałtyku, od tego morza, które nazywanym naszym, od naszego morza” i w swoich ostatnich słowach niejako nawiązał do tego papieskiego przesłania mówiąc: „Dbajcie o Pomorze, dbajcie o ujście Odry, dbajcie o porty na Północy Polski”.

4. Pamięć o Janie Pawle II i recepcja jego nauczania

Pamięć nauczania Jana Pawła II w naszym rejonie jest żywa, zarówno wśród wiernych, jak i pośród duchowieństwa. Jednakże różne są płaszczyzny tej pamięci. Oto krótka ich prezentacja, oczywiście nie zawiera ona wszystkich wymiarów, gdyż ciągle powstają nowe „papieskie ślady”:
- Pomniki: Na terenie archidiecezji postawiono ich już bardzo wiele z najważniejszym z nich w Szczecinie na Jasnych Błoniach. Jego odsłonięcia i poświęcenia dokonał abp Józef Kowalczyk, Nuncjusz Apostolski w Polsce, 18 czerwca 1995 r. podczas obchodów 50-lecia polskiej organizacji kościelnej na ziemiach nad Odrą i Bałtykiem oraz obrad 277. Konferencji Plenarnej Episkopatu Polski w Szczecinie.
- Plac i ulica: Szczecin upamiętnił również obecność Największego z Polaków w mieście poprzez nadanie w 1994 r. jego imienia Jasnym Błoniom, oraz głównej ulicy prowadzącej do tego najpiękniejszego z miejsca Szczecina. Trzeba dodać, że to miejsce stało się bardzo wymownym w dniu 2 kwietnia 2005 r., kiedy do domu Ojca odchodził Jan Paweł II. 7 kwietnia tegoż roku na Mszy św. w intencji Papieża, której przewodniczył abp Zygmunt Kamiński, uczestniczyło 150 kapłanów i ponad 100 tys. wiernych z terenu całej archidiecezji. To tutaj w latach 2005-2008 miała miejsce centralna procesja Bożego Ciała, a w 2009 r. wyruszyła ona stąd szlakiem papieskim na plac katedralny. Tegoż roku – 23 maja (Zesłanie Ducha Świętego) dobył się tutaj I Festyn Ruchów Religijnych.
- Nadania im. Jana Pawła II szkołom: Papież jest również patronem 11 szkół w tym: 8 podstawowych, 1 gimnazjum oraz Zespół Szkół Ogólnokształcących w Pobierowie i Zasadniczej Szkoły Zawodowej Specjalnej w Szczecinie.
- Honorowe obywatelstwo: Papież jest honorowym obywatelem 3 miast w naszej archidiecezji: Kamienia Pomorskiego (od 2001 r.), Szczecina (od 2002 r.) i Goleniowa (od 2003 r.)
- Dni papieskie: Oczywiście ważne są Dni papieskie obchodzone od 2001 r. w październiku. Przebiegają one w czterech wymiarach: intelektualnym, duchowym, artystycznym i charytatywnym. Podczas ich trwania zbiera się pieniądze na stypendia dla zdolnej, ale ubogiej młodzieży z terenów wiejskich.
- Olimpiady i konkursy, wystawy: Należy wspomnieć także o olimpiadach, konkursach i wystawach, które stają się począwszy od 2003 r. coraz bardziej popularne. Zaczęły się w Stargardzie Szczecińskim w Zespole Szkół nr 5; Od 2006 r. Instytut Tertio Milennio z siedzibą w Krakowie organizuje cykliczny konkurs papieski; zaś od 2007 r. odbywa się – miejscowy – Archidiecezjalny Konkurs Papieski, w organizację którego włączyły się wszystkie gimnazja z terenów archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.
- Biegi: Trzeba stwierdzić, że poszczególne gminy terenów nad Odrą i Bałtykiem, począwszy od 2006 r. włączyły się w tzw. „Bieg Kwietny”. Należy tutaj z satysfakcją podkreślić, iż w 2012 r. sztafeta rozpocznie się i zakończy w Szczecinie. W to papieskie bieganie wpisują się również biegacze policcy. Swoją pierwszą pielgrzymkę biegową odbyli w 2000 r., kiedy wyruszyli z Polic do Watykanu.
- Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego: Z pewnością, w papieską troskę o nasz region wpisuje się także Wydział Teologiczny. Jest to jedyny w Polsce, a być może i w świecie Wydział Teologiczny, powstały na życzenie samego papieża Jana Pawła II. 27 stycznia 2004 r. w Watykanie do delegacji uniwersytetu i miasta Szczecina Papież powiedział: „Uważam bowiem, że trzeba, aby w tym regionie Polski był silny Wydział Teologiczny, wspierany przez struktury organizacyjne i potencjał naukowy Uniwersytetu. Ufam, że dzięki temu młodzi ludzie ze Szczecina i całej północno-zachodniej Polski będą mieli większe możliwości zdobywania wiedzy filozoficznej i teologicznej”.
- Konferencje naukowe: To właśnie na tym Wydziale miała miejsce w 2006 r. dwudniowa konferencja naukowa zorganizowana przez Wydział Teologiczny oraz Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Szczecińskiego, nt.: „Historyczny i społeczny wymiar pontyfikatu Jana Pawła II”. Pokłosiem tejże konferencji jest publikacja Pontyfikat Jana Pawła II. Zagadnienia historyczne i społeczne, pod red. Krzysztofa Guzikowskiego i ks. Romana Misiaka, „Studia i Rozprawy” nr 18, Szczecin 2008.

Przy tej okazji należy wspomnieć o albumie i płycie multimedialnej uczniów LO nr VI w Szczecinie, pod redakcją nauczyciela historii pana Dariusza Okonia, a także wydanego przez SWA „Ottonianum” albumu: „Jan Paweł II w Szczecinie” w opracowaniu księży: Artura Rasmusa i Grzegorza Wejman (Szczecin 2002). W 2008 r. ukazała się książka: „Jan Paweł II. Meldunki operacyjne Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych z 1987 roku”, przygotowana przez pracowników IPN Odział Szczecin, ze wstępem Zbigniewa Stanucha. W 2014 r. zaś kolejna pt.: „Święty Jan Paweł II. Pamięć i wdzięczność na Pomorzu Zachodnim”, pod red. ks. Aleksandra Ziejewskiego i ks. Grzegorza Wejmana.
- Modlitwa: Oczywiście nie mogło w tej recepcji zabraknąć modlitwy. W 10. rocznicę pobytu Papieża w Szczecinie miała miejsce Dziękczynna Liturgia Słowa sprawowana na Jasnych Błoniach przed Pomnikiem Czynu Polaków. Od tego czasu każdego 16 dnia miesiąca odbywają się modlitwy za papieża; a w Szczecinie w tym dniu wierni gromadzą się przed pomnikiem Jana Pawła II.
- Sanktuarium: 14 maja 2011 r. w Śniatowie, we wsi położonej na południe od Kamienia Pomorskiego, a należącej do parafii w Benicach, metropolita szczecińsko-kamieński abp Andrzej Dzięga poświęcił nową świątynię. Kościół otrzymał wezwanie ogłoszonego 1 maja tegoż roku błogosławionym – papieża Jana Pawła II. Jest to pierwszy kościół na Pomorzu Zachodnim, który otrzymał takiego Patrona (i jednym z pierwszych w Polsce).

Również sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Szczecinie wpisuje się w dzieło papieskiej troski. Powstało ono 15 sierpnia 1998 r., jako miejsce szerzenia kultu Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, ale również, jako votum wdzięczności Bogu przez posługę Maryi za cudowne ocalenie papieża Jana Pawła II w zamachu na jego życie, 13 maja 1981 r. Jest ono pierwszym tego rodzaju w Polsce. Kiedy w 1988 r. Jan Paweł II wspominał swą III Pielgrzymkę do Ojczyzny, w pierwszych wypowiedzianych przez siebie słowach wskazał na Szczecin i koronację figury Matki Bożej Fatimskiej. Tak mocno ta chwila utkwiła w pamięci papieża i zapisała się w Jego sercu.
- Marsz dla Życia: Nie ma też wątpliwości, że „Marsz dla Życia” to kolejne centrum recepcji papieskiego nauczania – tym razem dotyczące obrony życia. Marsze te trwają w Szczecinie od 2003 r. Jego pokłosiem jest m.in. „Bractwo Małych Stópek”.
- Relikwie: Po kanonizacji papieża wiele parafii archidiecezji sprowadziło relikwie Największego z Rodu Słowian – św. Jana Pawła II. Jedną z pierwszych była parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowym Warpnie. Tutaj w zabytkowym kościele została przygotowana piękna kaplica dedykowana świętemu Papieżowi.

Pomost ku przyszłości: Należy stwierdzić że ukazana recepcja papieskiego nauczania, oczywiście w dużym skrócie, to wspólny wysiłek duchownych i wiernych. Widać tu też pewną ewolucję owej recepcji – od stawiania pomników, nazw ulic, placów i szkół do rozważania treści papieskiego przesłania. Co jednak powinno tworzyć pomost – w drodze ku naszej przyszłości? To, co było bliskie Papieżowi na naszej szczecińskiej ziemi:
- Ojciec Święty odlatując ze Szczecina, już na lotnisku w Goleniowie, powiedział: „Tak, tutaj trzeba było być” i powtórzył to w Watykanie, chyba nie raz. Wypowiedział również i takie słowa: „Dbajcie o ludzi, służcie Ziemi Szczecińskiej, bo to nasz wielki skarb”. Słowa te widnieją w sali konferencyjnej Kurii Biskupiej. Na Jasnych Błoniach natomiast mówił nam o zdrowej rodzinie i o pracy nad pracą, a także o wietrze, od naszego morza;
- Drugą satysfakcją Ojca Świętego, była makieta budującego się seminarium, którą oglądał. Mówił tak pięknie o budowie tego seminarium, że nawet nie sposób tego powtórzyć. Stąd trzeba nam dzisiaj gorąco prosić Boga Trójjedynego przez wstawiennictwo św. Jana Pawła II o nowe powołania do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego, gdyż coraz bardziej brakuje kapłanów na niwie Pańskiej;
- Wydarzeniem zupełnie centralnym, które naznaczyło dalszy ciąg historii archidiecezji, było ukoronowanie przez Ojca Świętego na Jasnych Błoniach Statuy Matki Najświętszej, która przybyła do nas z Fatimy; archidiecezja nasza jako jedyna w Polsce podjęła w latach 2014-2017 „Misje fatimskie”.

To wszystko stanowi nasze wyzwanie w drodze ku przyszłości: pamięć o Największym z Polaków i jego nauczaniu, troska o zdrowe polskiej rodziny – wciąż zagrożonej współczesnymi laickimi prądami, patriotyzm i obrona naszej niepodległości, tak ważna i w dzisiejszej dobie, rozwój duchowy kapłanów i wiernych – ciągle wystawianych na różne próby oraz wsłuchiwanie się w głos orędzia fatimskiego – w tym praktykowanie nabożeństwa pięciu pierwszych sobót miesiąca.

Modlitwa kard. Stanisława Dziwisza w intencji rodzin i Kościoła za wstawiennictwem bł. Jana Pawła II wypowiedziana w Bazylice św. Jana Chrzciciela w Szczecinie przy ołtarzu z relikwiami (2014 r.):

Błogosławiony Janie Pawle, z okna nieba udziel nam Twojego błogosławieństwa!
Błogosław Kościół, który ukochałeś i któremu służyłeś, i który prowadziłeś, dodając mu odwagi na drogach świata, aby niósł Jezusa wszystkim i wszystkich do Jezusa.
Błogosław młodych, którzy zawsze byli twoją wielką pasją.
Pomóż im, by wciąż mieli swoje marzenia, by patrząc w górę odnajdywali światło, które oświeci ich drogi życia tu na ziemi.
Błogosław rodziny, błogosław każdą rodzinę!
Ty dostrzegałeś napaści szatana na tę drogocenną i niezbędną iskrę nieba, którą Bóg zapalił na ziemi.
Janie Pawle, swoją modlitwą chroń rodzinę i każde życie, które w niej się rodzi.
Módl się za cały świat nadal pełen napięć, wojen i niesprawiedliwości.
Ty występowałeś przeciw wojnom, wzywając do dialogu i rozsiewając miłość: módl się za nami, abyśmy byli niezłomnymi siewcami pokoju.
Błogosławiony Janie Pawle, z okna nieba, gdzie widzimy Cię przy boku Maryi, spraw, by zstąpiło na nas Boże błogosławieństwo. Amen.

Patrycja Skrobańska